ما با شروع زندگی در این وادی برای خود آغازی تازه داریم .
امیدوار هستیم كه شما هم با نگاه كردن به طبیعت به ابعاد گسترده ای برسید . چون اصوات موسیقی در جهان خود بدرخشید و خود كلید مسیر راه بهبودی خود را بیابید.
ما نیك می دانیم كه انسان اگر خود جستجو نكند حتی اگر با همه كاوشگران ماهر نیز همنشین باشد به موضوع واقعی نمی رسد.
از مطلب فوق چنین استنباط می شود و عملاً ما هم به این نتیجه رسیده ایم كه در حل مشكل اعتیاد بالاترین نقش به عهده خود ما می باشد و اگر تصور كنیم اعتیاد یك بیماری است و دیگران بایستی آن را برای ما معالجه نمایند ، بسیار در اشتباه هستیم .
برای حل مشكل اعتیاد ، بیشترین بار حل این مسئله بر دوش خود ما می باشد و خود ما بایستی بیشترین تفكر را برای حل این مسئله بنمائیم. مسئولیت این كار بعهده هیچ شخصی نخواهد بود مگر خودمان . البته نمی توانیم منكر كمك و هم دردی و یاری سایرعزیزان و اعضاء خانواده باشیم ولی بایستی به این مطلب توجه داشته باشیم كه نقش اول بعهده ماست و مـا هستیم كه بایستی بدهی خود را نسبت به تخریب هایی كه ایـــجاد كرده ایم پـرداخت نمائیم .
نتیجه ای كه از این وادی گرفته می شود :
فرازی از کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر :
در بعد حیات مادی ، چنین است که می بینید ، انسان گاهی مانند پرنده ای است که بر یک کشتی سوار است و دنیا را از همین روزنه می بیند ، و گاهی با یک بلم کوچک تا بیکران می رود و می اندیشد که حتی بلم را به پرواز در آورد و زمانی در جایی می ماند و به علت و معلول های آن ، فکر نمی کند .
نیک می داند که باید مکان را تغییر بدهد ؛ اما در میان آب های پرتلاطم ، اسیر می شود تا به خشکی برسد .
طوفان همچنان ادامه دارد و در این مقوله ، باید به نیروهای درون خود ، فکر کند و از قدرت آن ها قوت بگیرد .
بایستی خوب جوانب امر را در نظر آورد که چگونه از نیروهای الهی خفته درون ، برای آزادی خود از گیر آب سود جوید.
باید از آنچه که توسط حق تعالی در وجود آدمی نهاده است به جای خود ، مورد استفاده قرار بدهیم که معلمی خواهیم بود ، برای آینده .
در اندیشه های بهتر ، وسعت عمل به وجود آورید و برای کشتی خود که لازمه هستی و ادامه حیات در آن است ، نوعی دیگر باشید .
می دانید که کار ابتدا مشکل است ، اما لنگر کشتی را از آب بکشید .
شروع حرکت در بیکران و آغازی تازه برای جان بخشیدن می شود .
یک مصرف کننده مواد مخدر که به شدت احساس پوچی ، یاس ، نا امیدی و بیهودگی می نماید ، فقط کافیست حرکت کند ، فقط کافیست که سفر خودش را آغاز کند و در صراط مستقیم قرار گیرد . در این حالت خیلی زود احساس او تغییر می کند . دیگر احساس پوچی و نا امیدی نخواهد . دیگر احساس ضعف نخواهد کرد ، بلکه احساس بودن ، مفید بودن و موثر بودن در او به وجود می آید و با ادامه حرکت و مخصوصاً ، آموزش دیدن و خدمت کردن ، این احساس به شدت تقویت می شود .
تا جایی که دیگر اثری از نا امیدی و پوچی در او مشاهده نمی شود . یک مصرف کننده مواد مخدر در اوج تخریب ، وقتی سفر اول خود را آغاز می کند ، حتی بعد از گذشت چند روز و کاهش حتی یک پله از مقدار مصرفش ، تغیرات را در او به وضوح می بینیم ، احیا و تحرک او را می بینیم . تغیرات چهره و تغیرات تفکر و دیدگاه .
در ادامه سفر ، او در می یابد که نه تنها به جهت بییهودگی قدم به حیات ننهاده ، بلکه برای هدف بسیار والا ، مقدس و ارزشمند و برای ماموریتی بس عظیم ، پا به عرصه حیات نهاده است . در این حالت ، برای خودش و برای زندگیش و برای خدمتش و برای نقشی که ایفا می کند ، بسیار ارزش قائل است ، خودش را دوست دارد و دیگران را هم دوست دارد و برای دیگران و برای توانایی های دیگران هم ارزش بسیاری قائل است ، همانگونه که برای خودش ارزش قائل است .
وادی یا راه یازدهم
چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند .
درباره این سایت